آیه ۵۲ سوره هود گفت: خداوند در این آیه می‌فرماید: «وَیَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکُمْ مِدْرَارًا وَیَزِدْکُمْ قُوَّةً إِلَى قُوَّتِکُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِینَ؛ و اى قوم من از پروردگارتان آمرزش بخواهید سپس به درگاه او توبه کنید [تا] از آسمان بر شما بارش فراوان فرستد و نیرویى بر نیروى شما بیفزاید و تبهکارانه روى بر مگردانید»
این شرایط پیش امده امروز برای مومنین و مومنات امتحانی است بسیار سنگین برای توجه ما به او که یادمان رفته "یا من اسمه دواء و ذکره شفاء "فقط اوست.
کفی بالموت واعظا :
چرا این آیه بهترین واعظ کننده برای انسان است ،چون مرگ را بهترین مرتبه کفایت زندگی انسان میداند و به او می‌خواهد بگوید از این مرگ می‌توان سر زندگی را در یابی و اگر مومن باشی و زیرک تمام سرمایه خود را برای آخرت پس اندازی میکنی و به کفی (کمی) برای امور دنیا بیش استفاده نخواهی کرد چون میدانی مسافری و بزودی چه بخواهی یا نخواهی انالله انا الیه راجعونت میبرند .آنوقت است که خودخواهی ،تکبر،منیت،قدرت طلبی،جاه و جلال ،حشمت و مقام ،ثروت و مال و منال و...همه برایت بی معنی و بی ارزش میشود آنگاه میشوی مومن ،موقن،اولیای الهی .ما که برای 3 روز دنیا از هر کار پستی فرو گذاری نمیکنیم و تازه به کارهایمان رنگ و لاب خدایی و دینی و اسلامی‌هم میدهیم ،کجا مرگ برای ما واعظ کننده است ،کجا ما به آیه راجعون اعتقاد داریم .تمام طول تاریخ 250 هزار ساله آدم یطرف این سال و سالهای نزدیک پیش رو یکطرف ،به مصداق آن مثال عارفانه که به شخصی گفتند چرا بیراهی میروی به مقصد نمیرسی ، پرسید چطور میفرمایید ،گفتند چون دراز گوشت با بارت به غرب میرود خودت به شرق که هردو را در انتها بن بست است .حکایت امروز ما شده ،ولله همه چیز را به شوخی و تمسخر و بازی گرفته ایم ،جرم ما از هر کسی در روی این زمین خدا بیشتر است ما آخر مدعی دوستداران اهل بیت ع هستیم .
هر کسی دل ما میشکند بیگانه جدا ،دوست جدا میشکند.گانه اگر میشکند حرفی نیست از دوست بپرسید چرا میشکند
